Үндэсний урлагаар амьсгалсан үдэш

Өнгөрсөн бямба гаригт Монголын хүүхдийн ордонд "Сарын чулуу" чуулгын дэглэсэн бүжгэн жүжиг үзэв ээ. Өмнө нь монголын ардын урлагийн иймэрхүү томхон хэмжээний тоглолт үзэж байгаагүй. Үзэгчдийн ихэнхи нь гадаадынхан байна лээ. Харин хамт яваа хүмүүс нь хэлмэрч нар нь бололтой. Монголчууд өөрсдөө ардын урлагаа нэг их тоодоггүй юм шиг санагддаг юм. Тэгсэн чинь монголын үндэсний урлаг соёлыг гадаадынхан өөд нь татаад өөрийн болгочих гээд байгааг анзаарсан уу? 2008 оны 8 сарын 8 нд Бээжинд нээлтээ хийх зуны олимпын наадмын нээлт 2008 морин хуурчын тоглолтоор эхлэх сурагтай байсан. Хэрвээ тийм бол морин хуурыг хятадууд биднийх гээд өмчлөх гээд байгаагийн анхны дохио... Ер нь бид нар монголын гэсэн тодотголтой бүхнээ хамгаалж хөгжүүлж, дэлхийн дансанд энэ чинь монголынх гэж бүртгүүлэх хэрэгтэй юм байна даа гэсэн бодол төрж суулаа. Тэгээд бас энэ Улаанбаатарын хэдэн гудамжны нэр бүүр эрлийз болж дууслаа. Эрхүүгийн, Токиогийн, Сөүлийн, Намянжугийн гудамж ч гэх шиг. Саяхан бас хэл хугалчмаар сонин нэртэй Солонгос хүний нэрэмжит цэцэрлэгт хүрээлэнг байгуулсан гэж дуулдсан. Газар ус, гудамжны нэрийг гадаад нэрээр нэрлэх нь хамгийн буруу юм шиг санагдаад байгаа юм.За за бүүр хадуурч байх шиг байна. Ингээд энэ тэмдэглэлээ дуусгая даа.