Хавар болоод л... Гадаа дулаараад л... Улаанбаатарын утаа ч багасаж байгаа юм шигээ. Цаг агаар дулаахан байсан болохоор ажлаа тараад жаахан алхмаар санагдав. Цас хайлж хөлийн доор шал пал дуугараад л... Цаг агаар дулаарахаас хүний сэтгэл санаа ч дагаад өөдрөг болчихдог юм шигээ. Суугаа голдуу ажил хийдэг миний хувьд алхаж явах шиг сайхан юм алга. Ингээд хотын төвөөр ганцаараа алхав. Хаашаа л харна хосууд нүдэнд тусаад. Би бас хэн нэгэнтэй хамт ингээд элдэвийг хүүрнээд алхах юм сан гэж мөрөөдөв. Мөрөөдөхөд мөнгө төлөх биш. Мөрөөдлөө гээд гарзтай ч юм биш. Хавар болоод ч тэр юм уу. Хүмүүсийн өнгө зүс ч арай дээр болчихсон юм шиг санагдав. Гоё гоё охид хүүхнүүд энд тэндгүй. Бас сайхан хөөрхөн залуус...хэхэ
Дараачын өдөр нь нэгдүгээр хороолол орлоо. Ингэхэд би бодоод байсан чинь 1-р хороолол руу нэг их яваад байдаггүй юм байна. Хамгийн сүүлд нэгдүгээр хороололд хэзээ очиж байснаа санасангүй. Нэгдүгээр хороолол ч бас өөрчлөгдсөн юм шиг санагдав. Мэдээж би өөрөө сүүлийн хэдэн жил тийшээ зүглээгүй болохоор л тэгэж санагдсан биз. 1-р хороололд амьдардаг хүмүүсийн хувьд бол тэнд онцгой гойд юм нэг ч байхгүй биз.
2007-03-21
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment